سفال در واقع نخستین محصول هنری و صنعتی مردمان اولیه و حاصل نیاز و شعور آدمی، در به کارگیری عوامل طبیعت است و از آنجا که مواد اولیه آن شامل خاک، آب و آتش در سرزمین‌های محل سکونت بشر یافت می‌شده است. سفالگری هنری همگانی بوده که نه تنها سلیقه ابداع کننده، بلکه نشانه‌های معینی از زندگی اجتماعی و دوره زندگی و ویژگی‌های مادی و معنوی تولید کننده آن را به ما نشان می‌دهد. در استان آذربایجان غربی تولید سفال در شهرستان‌های بوکان، میاندوآب و ارومیه به شکل سنتی و جدیداً به صورت مدرن تولید می‌شود. یکی از رشته‌های احیا شده سفالگری دستی تنور سازی است. در این روش به‌وسیله گل مخصوص حاصل از خاک رس و مخلوط آن با موی بز و به روش فیتیله‌ای تنور ستنی تولید می‌شود. محل‌هایی هم به نام تندرچی لَر در ارومیه وجود دارد.