چای اسطوخودوس به دلیل اثرات آرام بخش و ضد اضطراب آن به عنوان یک گیاه دارویی همانند چای معمولی می‌تواند مورد مصرف همیشگی مردم باشد. دم کرده ی گیاه اسطوخودوس در قدیم بسیار معمول بود ولی در دهه‌های اخیر مصرف آن رو به فراموشی رفته است. اسطوخودوس، سرده‌ای مشتمل از ۲۵ تا ۳۰ گونهٔ مختلف از دسته گیاهان گلدار و از خانوادهٔ نعناعیان می‌باشد. این گیاه یکی از خوشبوترین گیاهان دارویی در جهان می‌باشد که در مناطق مختلفی از ایران، هند، چین، انگلیس و کانادا به صورت خودرو می‌روید. اسطوخودوس علاوه بر آنکه به عنوان یک گیاه دارویی پرخاصیت در طب سنتی ایران و طب سنتی کشورهای چین و هند مورد استفاده قرار می‌گیرد به عنوان یک خوراکی مفید نیز در سبد غذایی بسیاری از خانواده‌های آسیایی و اروپایی وجود دارد. در رایحه درمانی از اسطوخودوس به عنوان یک اسانس ضدباکتری و نوعی آنتی بیوتیک طبیعی یاد می‌شود. اسطوخودوس برای اعصاب، افزایش دهنده شیر مادر، تحلیل برنده نفخ و گاز روده، نشاط آور، باز کننده انسداد عروقی، مسهل بلغم و سودا خصوصاً سودای مغز، ضد میگرن، زکام، آسم، برونشیت، دل پیچه، درد سینه، تنگی نفس، سرفه، اگزما و ضد عفونی کننده دستگاه مجاری ادراری می‌باشد.

سه قاشق چایخوری جوانه چای اسطوخودوس را در قوری ریخته و روی آن یک فنجان آب جوشیده بریزید. قوری را برای دم‌کشیدن، ده دقیقه روی بخار بگذارید و شب‌ها میل کنید.