پارک آب و آتش در سال ۱۳۸۸ با مساحتی بالغ بر دو و نیم هکتار به بهره برداری رسید. نمادپردازی با دو عنصر آب و آتش در این بوستان مدرن، درعین آنکه نوعی ریشه فرهنگی در نظام اساطیری ایران دارد، تلویحا به داستان حضرت ابراهیم نبی نیز اشاره می‌کند. به طور کلی، این بوستان را بایستی یکی از مدرن‌ترین بوستان‌های ایران بدانیم. نمود این اتفاق نه تنها در طراحی پارک، بلکه در مبلمان شهری، تندیس‌های فلزی غول پیکر، آب نماها و فواره‌ها نیز مشهود است. از جاذبه‌های این بوستان چهار برج آتش به ارتفاع ۱۰ متر در قسمت شرقی آن است. از این برج‌ها همزمان با غروب خورشید، شعله‌هایی به ارتفاع یک تا هشت متر سر می‌کشد. بخش جذاب دیگر که به نوعی تداعی کننده‌ی تلفيق نام بوستان بوده، فواره‌های مخصوصی است که آب را از حدود ۲۴۰ نقطه مشخص به صورت متناوب تا ارتفاع ۱۰ متری پرتاب می‌کند. بخش دیگر بوستان، فانوس دریایی آن است که در بوستان بنادر واقع شده و تماشای آن حال و هوای یک شهر ساحلی را تداعی می‌کند. پرده‌های فولادین بوستان نیز قابل تأمل است. بر روی این پرده‌ها که در پیرامون پارک نصب شده‌اند، گوشه‌هایی از زندگی حضرت ابراهیم(ع) به زبان هنر به نمایش درآمده است.