منطقه حفاظت شده گلپرآباد شامل تپه ماهورها و قسمت‌های صخره‌ای میشه که در پایین به مناطق دشتی ختم میشه و اطرافش سه روستای ده میانه، گرجائی و گلپرآباد وجود داره. این منطقه یک منطقه کوهستانی هست که زمستون‌های سرد و برفی‌ای داره. در گلپرآباد، 6 چشمه شناسایی شده که نقش مهمی رو برای تامین آب حیوانات و پرنده‌هایی که اونجا زندگی می‌کنن بازی می‌کنه. منطقه حفاظت شده گلپرآباد در امتداد رشته کوه آهنگران و ضلع جنوب شرقی لشگردر قرار گرفته و قسمتی از اون، در حوزه استحفاظی استان مرکزی قرار داره. این منطقه خیلی از قابلیت‌های منطقه لشگردر رو داره و جزو پیش‌کوه‌های زاگرس غربی به شمار میاد.
سال 1385 این منطقه به عنوان منطقه شکار ممنوع معرفی شد و بعدا به خاطر داشتن شرایط مساعد زیستی و تنوع گونه‌ای مناسب، در سال 1386 به عنوان منطقه حفاظت شده انتخاب شد. از گونه‌های گیاهی این منطقه می‌توان به ورک، سنجد، بادام کوهی، زالزالک، آلبالو وحشی، کنگر، گون، شکر تیغال، گراس، جو وحشی، بله گوش، جگن، جاروکوهی، آویشن، چای کوهی، بومادران و غیره اشاره کرد. این منطقه زیستگاه گونه حمایت شده قوچ و میش ارمنی هست و حیوانات دیگه منطقه شامل پستاندارهایی مثل گرگ، کفتار، شغال، تشی، رودک و روباه، و پرنده‌هایی مثل کبک، تیهو، انواع گنجشک سانان، کمر کولی، سار، پری شاهرخ، عقاب طلایی و دلیجه میشه.