مسجد ارگ تهران که قدمت آن به اوایل دهه سی باز می‌گردد، یکی از مهم‌ترین مساجد کنونی شهر تهران و از جمله موثرترین مساجد در سیر تاریخ انقلاب اسلامی به شمار می‌آید. به ویژه به دلیل مجاورت مسجد با بازار تهران حوزه تاثیرگذاری آن، فراتر از محدوده جغرافیایی‌اش است. مسجد کنونی در واقع بر بقایای مسجدی بنا شد که ساخت آن به دوران سلطنت محمدشاه قاجار باز می‌گردد. ساخت این مسجد توسط محمد قاسم خان ظهیرالدوله، صورت پذیرفت. مسجد در دوره ناصری به دستور پادشاه تجدید بنا شد. این تجدید بنا که همراه با توسعه ارگ سلطنتی بود، باعث شد تا شبهاتی مبنی بر غصبی بودن زمین آن به وجود بیاید. از این رو برای رفع شبهه، مقرر شد تا مبلغی به عنوان اجاره اراضی ارگ به آیت‌الله شیخ عبدالحسین تهرانی جهت مصرف در امور مسلمین پرداخت شود. در دوره پهلوی اول، تخریب دیواره ارگ سلطنتی در دستور کار قرار گرفت. متعاقب این اقدام بخش‌هایی از مسجد مادرشاه نیز تخریب شد و تنها بقایای کوچک و متروکه‌ای از آن باقی ماند. بخش‌های تخریب شده طی توافقنامه‌ای به وزارت فرهنگ و پیشه واگذار شد. بدین ترتیب تنها بقایایی از مسجد قديم باقی ماند که آن را هم در طرح توسعه وزارت اقتصاد ملی لحاظ کرده بودند. بیم از تخریب کامل بنا سبب شد تا آیت‌الله بروجردی، گروهی از بازاریان را برای ساخت مسجد جدید در سال 1327 دعوت به همکاری کند. با سرمایه این افراد، مسجد ارگ با طراحی و اجرای استاد لرزاده تجدید بنا شد و طی مراسمی در سوم خرداد 1331، همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان به بهره برداری رسید.