نزدیکی‌های روستای خرگرد و در فاصله 5 کیلومتری خواف به تایباد، مدرسه غیاثیه خرگرد قرار داره. این مدرسه آجری، زمان شاهرخ تیموری و به همت پیر احمد خوافی ساخته شده. مدرسه غیاثیه خرگرد به دستِ هنرمندِ معمارهایی مثل قوام الدین و غیاث الدین شیرازی بنا شده. احتمالا اسمش هم الهام گرفته از اسم یکی از معمارانش بوده و یا از اسم وزیر شاهرخ تیموری، غیاث الدین شیرمحمدخوانی گرفته شده. زمان ساخت این بنا بین سال‌های 842 تا 847 هجری هست. این بنا رو میشه آخرین بنای با عظمت دوران تیموریان دونست. در عین حال شاید بشه اون رو نماینده کامل معماری دوره تیموری به حساب اورد.
مدرسه غیاثیه صحن چهار ایوونی داره که اطرافش 32 حجره و در دو طبقه برای استفاده طلاب ساخته شده. دو طرف در ورودی هم یک مدرسه و یک مسجد ساخته شده و بعد از ورودی، اولین فضای معماری به درون هشتی چلیپا شکل مدرسه هست که بازوی سمت راست اون به مسجد میرسه. اما مهم‌ترین ویژگی این بنا استفاده زیاد از کاشی معرق برای پوشش دیوارهاست و از این لحاظ یکی از شاهکارهای قرن نهم هجری به شمار میره. یک نسخه با خط خوش نسخ که به اِسپَر ایوان قبله نوشته شده اسم معماران بنا رو نشون میده. بخش انتهای ایوان‌ها، با مقرنس‌ها و قاب گچی نقاشی شده و روی دیوارها و زیر طاق‌ها با تلفیق آجر و کاشی به زیبایی و هنرمندانه تزئین شده. نقش کاشی‌های بنا، گل، برگ، و اسلیمی هستن.
این مدرسه با شماره 126 و در سال 1310 به ثبت فهرست بناهای تاریخی و اماکن باستانی ایران رسیده.