قلعه دختر شوراب حدود 15 کیلومتری شهر گناباد، مشرف به روستایی به نام شوراب و بالای کوه بلند و خطرناکی قرار گرفته. پایین این قلعه، باغی به اسم کلات وجود داره که متعلق به پسران صحرا هست. وجه تسمیه این بنا به خاطر انتساب اون به «‌ناهید» الهه آب و برکت و زیبایی هست که مورد پرستش و احترام آیین ایرانیان پیش از اسلام بوده و یا به گفته بعضی محلی‌ها، قبر شاهزاده خانمی در این قلعه ست. هرچند در شهرهای دیگه ایران هم قلعه‌هایی به همین اسم داریم. قلعه دختر شوراب گناباد از بناهای دوران ساسانی، اسماعیلیه و سلجوقیان هست و از ترکیب سه فضای معماری تشکیل شده که تمامی اون‌ها به صورت برآمدگی بقایای ساختمونی از شرق به غرب روی محدوده قلعه ساخته شدن.
بخش زیری اون ورودی این قلعه به شمار میره و شامل برج دایره شکل و رشته بلندی دالان‌های مسقف با دیوارهای عریض و نیم برج‌های تقویت کننده میشه. قسمت بالایی اون هم به تالار‌هایی اختصاص داشته که اطاق‌های وسیع و برج‌های دایره‌ای و نیم دایره‌ای داشته. از بین سنگ‌ها هم ریگ‌های سیاه کوچیکی بیرون میومده که بعد معلوم میشه زغال هستن. شواهد موجود نشون میده که این قلعه در دوران اسلامی مرمت شده و گسترش پیدا کرده.
قلعه دختر شوراب سال ۱۳۸۰ با شماره ثبت ۴۸۱۱ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. از نکته‌های زیبای قلعه، سفال‌ها و شیشه‌ها هستن. اگه خاک هر قسمت رو کمی زیر و رو کنید حتما تکه شیشه و یا سفالی رنگی پیدا میکنید. سفالی که روی بالای سنگ‌های دیوار و قسمت‌های داخلی قلعه کار میشده در گوشه و کنار دیده میشن. این‌ها رو مردم بومی کندن و بردن و بعضی از اون‌ها در زیباکاری خونه‌های قدیمی روستاهای اطراف دیده شده. از برج و بارو‌های قلعه که رد بشید، به قسمت اصلی قله که پر از سفال و غیره هست میرسید. اینجا قسمت اصلی قلعه بوده و قسمت اتاق جلسات کمی پایین‌تره.