قبرستان هفتاد ملا متعلق به دوره اسلامی است و قدمتی 800 ساله دارد. این قبرستان مساحتی حدودا 500متر مربع دارد که به صورت کمانی در شرق روستای روپس و در دل صخره‌ها به وجود آمده است. این قبرها همیشه در سایه قرار می‌گیرند و به همین دلیل از گزند باد و باران در امان بوده‌اند. گفته می‌شود تا 100 سال قبل دو ستون سنگی بزرگ نیز روبروی حفره قرار داشته که تخریب گردیده است. قبور به شکل مستطیل بوده و هر دو طرف آن با خشت خام برآمدگی دارد. هرکدام از قبور مسطح است و 8 سوراخ روی هر قبر قرار داده شده تا هوا به راحتی عبور کند. اقوام مردگان برای تزیین قبور از نوعی خاک قرمز که در منطقه موجود است استفاده کرده و دیوارهای قبور را با آن تزیین می‌کردند. در مورد دلیل بوجود آمدن این قبرستان دو روایت نقل شده است: یکی آن که بعد از ورود اسلام به کشور، موبدان زرتشتی به این مکان پناه برده و پس از مرگ نیز در همان جا دفن شده‌اند. دوم آن که محلی‌های منطقه برای آن که مردگان خود را از خطر سیلاب‌های رودخانه‌های اطراف حفظ کنند، آن‌ها در این مکان امن و مرتفع به خاک می‌سپردند. این قبرستان در سال 1380 به فهرست آثار ملی ایران پیوست.