صندوق پس انداز بانک ملی به عنوان نخستین و قدیمی‌ترین ساختمان بانک ملی ایران در سال ۱۳۰۷ ساخته شد. این ساختمان زیبا و با شکوه را بایستی نخستین تلاش‌های معماری دوران پهلوی اول در به دست آوردن مدل تلفیقی معماری باستانی ایران با معماری اروپا دانست. همچنین این بنا به این سبب اهمیت ویژه پیدا می‌کند که برای ساخت آن از مصالح مدرنی چون سیمان و تیرآهن استفاده شده است. رویه‌ای که بعد از این ساختمان، بسیار مورد استقبال قرار گرفت. طراحی اولیه بنا به شکل حرف T در الفبای انگلیسی بود. بعدها با تغییراتی که در این طراحی به وجود آمد، دو بازو به انتهای شمالی و جنوبی ساختمان افزوده شد. به رویه معمول معماری آن زمان، نمای بیرونی ساختمان، برونگرا و فاخر در نظر گرفته شد و تلاش مشخصی صورت پذیرفت تا وامداری بنا به معماری هخامنشی بیش از هر دوره دیگر تاریخی مشهود باشد. لذا ورودی آن بسیار بزرگ در نظر گرفته شد. نمای اصلی ساختمان سنگی است و با ازاره‌های سنگی تیشه خورده که با رنگ سایر بخش‌های نما همسان نیست، تزئین شده است. در سال ۱۳۹۶، با انتقال بسیاری از اشیاء موزه‌ای واقع در عمارت سردار اسعد بختیاری به ساختمان صندوق پس انداز بانک ملی ایران، موزه‌ی بانک ملی ایران به این ساختمان منتقل شد.