کنار راه مشهد به شاندیز و نزدیک روستای درخت بید سنگ نگاره شتر سنگ با قدمت چندین هزار ساله قرار داره. این سنگ‌نگاره یادگاری از اعماق تاریخ خراسان هست. این نگاره شامل سنگ‌های بزرگی با نقش‌هایی مثل شیر، بز کوهی، گاو، میش، احتمالا یوز پلنگ و انسان‌های شکارچیه که قدمتش رو میشه به دوران نوسنگی نسبت داد. آدم‌های اون موقع هنر خودشون رو روی سنگ نقاشی میکردن، اما این فقط یک هنر نیست. از روی این سنگ نگاره‌ها میشه اطلاعات زیادی درباره زندگی و شکار انسان‌های اولیه پیدا کرد. معمولا اطراف این سنگ نوشته‌ها آثار تاریخی زیادی هم وجود داره. نگاره‌ها یا هنرهای صخره‌ای، شناسنامه یا سندهای دست اولی هستن که نمادی از هویت ملی هر دیار محسوب میشن. اونها کهن‌ترین آثار هنری و تاریخی به جا مونده از گذشتگان اون منطقه هستن که اسرار کشف نشده زیادی رو در خودشون دارن.
در محل سنگ نگاره شتر سنگ از دور سنگ‌های گرد غول پیکری دیده میشه. این سنگ‌های غول‌پیکر شباهت زیادی به شترهایی دارن که با اندازه‌های مختلف روی این کوه کم ارتفاع خوابیدن. پس به احتمال زیاد اسم شتر سنگ هم با این برداشت اولیه بی ارتباط نیست. بیشتر نقش‌های حکاکی شده روی این سنگ‌ها جهتی رو به جنوب و شرق داره که این نوع حکاکی، هوش و درایت هنرمندهای حکاکش رو نشون میده. این هنرمندها آثار خودشون رو به سمت بهترین جهت و روی مناسب‌ترین شیب خلق کردن تا از حدود یازده هزار سال قبل تا الان این آثار هنری حفظ بشن. بیشتر نقش‌ها، روی سنگ‌های گرد ایجاد شده. این نقش‌ها شباهت زیادی هم به بوم‌های سنگ نگاره‌های اردبیل، هرمزگان، ارسباران تبریز و جمهوری آذربایجان داره.
اطراف و روی سنگ‌های گرد پر از نقش‌های مختلفیه که هنرمندها، هرکدوم رو بر اساس مهارتشون، زیبا و ساده خلق کردن. بعد از نقش بز کوهی بیشترین تعداد نقش‌ها، نقش انسان‌هایی هست که در حالت‌های مختلف حک شدن. حالت‌هایی مثل کمان داری، سواره، انجام حرکات موزن، ایستاده و از همه جالب‌تر انسان‌هایی که سوار بر شیر هستن. شاید انگیزه خلق این نقش‌ها با بعضی داستان‌های اساطیری شاهنامه پیوستگی داشته باشه. البته همه این نقش‌ها، اسرار کشف نشده‌ای هستن که بی ارتباط با آداب و رسوم و نوع زندگی مردم اون دوره نیست.
بین نقش‌های انسان‌های حکاکی شده، نقش انسان‌های بدون لباسی که با کمان و بدون کمان در حال اجرای حرکت‌های نمادین هستن خیلی جالب و زیباست و قدمت زیادی هم داره. البته روی این تخته سنگ بزرگ نقش‌های دیگه‌ای هم وجود داشته که به خاطر عوامل طبیعی و تخریب تخته سنگ، اون آثار زییا و کهن هم نابود شدن. تکرار نقش شیر‌های نر و ماده شاید نشون دهنده این باشه که در قدیم، این منطقه زیستگاه این حیوان بوده و شرایط زیستی و آب و هوایی اون زمان با امروز خیلی فرق داشته. این خودش از اسرار کشف نشده این سنگ نگاره چندین هزار ساله هست.