خیابان ناصرخسرو تهران یکی از قدیمی‌ترین عناصر شهر تهران است. گستره این خیابان مهم تاریخی از میدان امام خمینی(ره) آغاز شده و تا تقاطع خیابان پانزده خرداد ادامه می‌یابد. این محدوده در زمان آغاز شکل گیری ارگ حکومتی در عهد صفویه، دیواره شرقی ارگ را تشکیل می‌داده است. با قدرت گیری قاجاریه و پایتخت شدن تهران، ارگ حکومتی به ارگ سلطنتی تبدیل شد و به فراخور آن، محدوده‌های پیرامونی آن نیز رونق پیدا کرد. باغاتی که در شرق ارگ قرار داشتند مورد توجه ثروتمندان شهر قرار گرفت و به تدریج یکی از مهمترین و اشرافی‌ترین محلات شهر تهران در آن زمان به وجود آمد تا حدی که سفارتخانه‌های متعددی نیز در این خیابان مستقر شدند. مدتی بعد جهت گسترش و توسعه، ناصرالدین شاه دستور تخریب دیواره ارگ و پر کردن خندق را داد. در نتیجه‌ی پر شدن خندق قدیمی، خیابانی شکل گرفت که به فرمان پادشاه، ناصریه نامیده شد. ساخت شمس العماره به عنوان بلند مرتبه‌ترین عمارت شهری نشان از اهمیتی دارد که این خیابان در آن روزها از آن برخوردار بود. خیابان ناصرخسرو تهران در گذار تاریخی خود همچنان یکی از مهمترین خیابان‌های شهر تهران است. در پهنه این خیابان مهم تاریخی بناها و گذرهای مهمی تشکیل شده است. از جمله مهم ترین این موارد می‌توان به خیابان‌های چراغ گاز، کوچه عرب‌ها، دارالفنون، کوچه و گذر نظام الملک، کوچه معین نظام، کوچه خدابنده لو، کوچه خراسانی‌ها، کوچه ارمنی‌ها، شمس العماره، بازارچه مروی، مدرسه علمیه مروی، تیمچه امین السلطان، مدرسه دارالشفاء، مدرسه صدر، مسجد امام خمینی(ره) و سرای روشن اشاره نمود. این خیابان همچنان که در طول عمر خود مرکز مشاغل خاصی چون چاپ، فروش کتاب و الکترونیک بوده، امروزه نیز به تجهیزات پزشکی و دوربین عکاسی، فیلم برداری و تجهیزات مربوطه، لوازم بهداشتی و آرایشی، پوشاک و اجناس آنتیک اختصاص دارد.