خانه سالار در دوره قاجار ساخته شده و در محله «میبد بالا» قرار داره. این خونه از حاجی سالار نوادگان حکیم که از طبیبای معروف اون زمان بوده، به یادگار مونده و از بناهای مربوط به دوره قاجار به حساب میاد. خانه سالار به صورت حیاط مرکزی ساخته شده؛ یعنی فضاها و اتاق‌ها در چهار طرف حیاط قرار گرفتن. وسط این حیاط یک حوض زیبای فواره‌دار وجود داره و چهار باغ لچکی شکل (سه گوش) که اطراف حوض قرار گرفتن، فضای دلنشینی رو در حیاط ایجاد کردن. در قسمت جنوبی این خونه زیبا، ‌یک ایوون بلند از بین درخت‌های خوش عطر نارنج قد کشیده که نشون میده در قدیم در این خونه رفت و آمد زیاد بوده.
خانه سالار در سال 1379 به شماره 3695 به ثبت رسیده و بعد از مرمت و بازسازی، به عنوان پایگاه پژوهشی میراث فرهنگی از اون استفاده میشه. «مسجد جامع میبد» که با شماره‌ی ۱۳۴۷ به ثبت ملی رسیده، به عنوان یکی از قدیمی‌ترین مسجدهای تمدن اسلامی شناخته شده و اولین قسمت‌های اون، در قرن دوم هجری ساخته شده. به مرور، قسمت‌های دیگه‌ای به این مسجد اضافه شده یا بعضی از معمارها، قسمت‌هایی از مسجد رو ترمیم کردن تا این بنای ارزشمند، برای ما به یادگار بمونه.
باستان شناس‌ها میگن قرن هفتم تا نهم هجری، دوره اوج استفاده از این مسجد هست که در این دوره گرم خونه مسجد با دست هنرمند معمارای «آل بویه» و ایوون و گنبد اصلی هم با خلاقیت استادکارای «آل مظفر» ساخته شده. روی کتیبه کاشی معرقی که در بدنه داخلی محراب و اواخر گنبد خونه نصب شده، تاریخ ۸۶۷ ه. ق و نام دوازده امام و روی کتیبه چوبی در ورودی تاریخ ۹۱۳ ه. ق و آیه‌ای از قرآن نوشته شده. مساحت این مجموعه‌ عظیم و باشکوه تاریخی، حدود ۳ هزار متر مربعه و بخش‌هایی مثل گنبدخونه، چند شبستان از جمله شبستان زمستانه(گرمخانه) و شبستان تابستانه، ایوون، چند ورودی، هشتی، مسجد حسنعلی، مسجد امام حسن(ع) و بخش‌های دیگه تشکیل شده.