خانه تاریخی داروغه حدود یک هکتار مساحت داره و منزل شخصی جناب داروغه بوده که برای مراسم پذیرایی رسمی ازش استفاده می‌شده. بر اساس شواهد موجود تا حدود سه دهه پیش، این بنای تاریخی کاربرد مسکونی داشته، اما سال ۱۳۶۶ این خونه توسط ورثه به نمایندگان یکی از هیئت‌های مذهبی روستای شهیدیه شهرستان میبد یزد فروخته شد و از اون موقع تا سال ۱۳۹۱ از این بنا به عنوان محل تجمع و اسکان هیئت‌های مذهبی استفاده می‌شده و بعد از اون هم شهرداری مالک این خونه شده. این بنا زیر نظر کارشناسان سازمان میراث فرهنگی با هزینه شهرداری با هدف نشان دادن فضاهای ایرانی ـ اسلامی و تاریخی به مردم مرمت شده است. معماری این خونه بی نظیره و در دو طرف حیاط، بخش‌های زمستان‌نشین و تابستان‌نشین داره.
در بخش زمستان‌نشین همه وسایل گرماساز، مطبخ و غیره رو در طبقات پایین قرار دادن تا به نوعی دمای خونه رو مناسب کنه. جالب‌تر اینکه خانه تاریخی داروغه بخاری دیواری و پنجره‌های دو جداره هم داره که برای اون زمان‌ خیلی مدرن محسوب می‌شده. سمت دیگه که تابستان‌نشین بنای خانه داروغه هست، اتاق‌های بادگیر و حوض آب جاری سنتی و سبک معماری کاملا مهندسی داره و به ما که الان داریم این خلاقیت‌های معماری رو می‌بینیم فخر می‌فروشه، چون انرژی این خونه از آب، باد، آفتاب و غیره تامین و بدون هیچ هزینه‌ای اداره میشه.