یکی از مراکز تاریخی اردکان، بازار تاریخی چارسوق هست که متاسفانه خراب شده. این بازار بیشتر از 400 سال قدمت داشته و از جلوی باغ ملی تا میدون کوشکنو شروع می‌شده. به بازار چهارسوق، چارسو و چارسوی هم میگن اما در لهجه عامیانه، بیشتر بهش چارسو میگن. دهخدا هر دو کلمه چارسوق و چارسوی رو به محلی که چهار سمت اون بازار باشه، معنی کرده. چند چارسوی معروف دیگه هم مثل چارسو نمکی اصفهان، چارسو کوچک تهران و چارسو کهنه کرمان وجود داره. قدیمی‌ها میگن این بازار به هشتصد متر هم میرسه. شروع بازار از یک طرف، دروازه‌ بازارنو بود و از طرف دیگه به دروازه‌ کوشکنو ختم می‌شده و گذر این بازار از دو حسینیه بوده.
از وسط بازار تاریخی چارسوق آب عبور می‌کرده که از قنات نیلی تامین می‌شده و تا آخر بازار ادامه داشته. در این بازار چند تیمچه وجود داشته که برای امنیت بیشتر بعضی مغازه‌های خاص ساخته می‌شده. از نمونه‌های به جا مونده این تیمچه‌ها میشه به تیمچه روبه‌روی مسجد حاج محمد حسین اشاره کرد. این بازار، بازارهای فرعی هم داشته که از این بازار مشتق می‌شده، مثل بازار چیلونگرها(قفل و کلید سازها) که کمی از اون باقی مونده. این بازار حوالی سال 1336، به خاطر بارون زیاد آسیب می‌بینه که استاد محمد شابل و استاد میرزا محمد دهستانی اون رو مرمت کردن. اما در سال 1338 این یادگار قدیمی اردکان، با تموم خاطره‌ها و خوشی‌ها و ناخوشی‌هاش خراب شد.
از سمت راست و چپ بازار دروازه‌هایی وجود داشته که یکی به دروازه سیف و اون یکی به دروازه آخوند ختم می‌شده که در سال 1387 يکی از راسته‌ها که به دروازه سیف ختم میشه، به وسیله شهرداری و سازمان میراث فرهنگ، صنایع دستی و گردشگری شهرستان مرمت شده. به بعضی از کوچه‌های چهارسوق اردکان، کوچه‌های آشتی‌کنان می‌گفتن. میگن این کوچه‌ها اینقدر باریک هستن که اگه دو نفر از دو سمت مخالف وارد بشن وسط کوچه به هم برخورد می‌کنن و مجبور می‌شن با هم صحبت کنن و همین باعث می‌شده که با هم آشتی کنن.