بازار بزرگ تهران در مرکز شهر تهران، میان خیابان‌های پانزده خرداد، خیام، مولوی و مصطفی خمینی واقع شده است. این بازار اصلی ترین مرکز خرید، فروش و تجارت کالا در ایران است و مهم ترین شاهراه اقتصادی ایران به حساب می‌آید. علاوه بر اهمیت اقتصادی، به دلیل بافت سنتی و قدمت آن، یکی از مهم ترین و معروف‌ترین جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی شهر تهران محسوب می‌شود. بر اساس شواهد و مدارک موجود، بنای اولیه این بازار به زمان شاه طهماسب صفوی بر می‌گردد. در زمان آغا محمدخان قاجار این بازار گسترش و رونق فراوانی پیدا کرد. ساخت مسجد جامع درکنار این مکان به دست فتحعلی شاه قاجار اهمیت بازار تهران را دو چندان نمود. اوج شکوه این بازار به زمان سلطنت ناصرالدین شاه قاجار بر می‌گردد. ورودی اصلی با نام بازار بزرگ و بسیاری از بخش‌های بازار در زمان این شاه ساخته شد. بازار تهران به دلیل قدرت اقتصادی خود، از زمان مشروطه تا کنون همواره یکی از مراکز اصلی فعالیت‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی بوده و نقش تعیین کننده‌ای در سرنوشت ایران ایفا کرده است. معماری این بازار توسط هنرمندان خارجی و داخلی طراحی شده و در طول زمان تغییرات فراوانی پیدا کرده است. ورودی‌ها و راهروهای آن دارای پیچیدگی‌های بسیاری است که می‌تواند هر شخصی را سر در گم کند. طاق‌های ضربی و گنبدهای بازار زیبای خاصی به این مجموعه بخشیده است. بازار بزرگ تهران در آبان ماه سال 1352 در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت.