امامزاده یحیی سبزوار معروف‌ترین زیارتگاه مذهبی سبزوار هست. این امامزاده درست در قلب شهر سبزوار و تقاطع خیابان بیهق و خیابان اسرار و نزدیک مسجد جامع سبزوار واقع شده. مزار امامزاده یحیی بین مردم سبزوار به یحیی بن موسی بن جعفر (ع) معروفه. مجموعه بناى ساختمون بقعه از حرم، ایوون بزرگ که دو مناره داره، یک حجره در جنوب ایوون و یک حجره در شمال حرم، تشکیل شده. اوایل مقبره امامزاده یحیی بنایی ساده با حجره‌ای که چهار شاه نشین داشته بوده، اما بعداً ایوون و دو مناره و گنبد و چند حجره به بنای اصلی مقبره اضافه شده. تمام سطح مناره‌ها با کاشی نره الوان تزئین شده و تمام کاشی سر در بین دو مناره هم از کاشی خشتی تازه هست.
حرم امامزاده یحیی سبزوار در ضلع شرقی بنا واقع شده و شامل فضای حرم و چهار شاه نشین میشه که وسط اون ضریح قرار گرفته. چند سال پیش ضریح چوبی حرم برداشته شد. به جای اون ضریحی که کار دست هنرمندهای اصفهانی هست و از نقره و آب طلا ساخته شده نصب شده. بناى امامزاده سردر بلندى با نماسازى و تزئینات آجرى داره. همه ازاره (پایین دیوار که از قسمت‌های دیگه جداست و اون رو با سنگ، آجر، کاشی، یا موزاییک نما میدن) داخلى بنا با سنگ مرمر پوشیده شده. بالاى اون هم، یک کتیبه کاشى با خط ثلث قرار داره که متنش آیه‌هایی از سوره نور هست و بالاى کتیبه، دیوارهاى حرم و مقرنس‌هاى زاویه‌های زیرگنبد، آیینه‌کارى شده.
بناى اصلى بقعه امامزاده باید مربوط به حدود قرن شش باشه. اما در ظاهرِ بنا نشونه معماری اون دوره دیده نمیشه. چیزی که از روکار بنا و کاشى و سنگ و آیینه‌کارى و ضریح داخل حرم و گچ‌کارى دیده میشه، همگی مربوط به قرن معاصر میشه. این بقعه قبل از انقلاب اسلامی، بعد از شفا پیدا کردن دختر یکی از بازرگان‌های سبزوار (محمود حقیران) که به امامزاده یحیی سبزوار متوسل شده بود، بازسازی و مرمت شد.
عبدالحمید مولوى در کتاب آثار باستانى خراسان، از قول ابن فندق میگه که، ابوالحسن على بن زید بیهقى به این نتیجه رسیده بوده که شخصی که در بقعة امامزاده یحیى سبزوار دفن شده، امامزاده سیّد عمادالدّین یحیى بن هبة اللَّه بن على بن محمّد بن محمّد بن یحیى بن محمّد بن أحمد بن محمّد بن عبداللَّه بن الحسن المکفوف بن الحسن الأفطس بن على الأصغر بن امام على بن الحسین السجّاد (ع) هستن. بدون شک ایشون از نوادگان امام سجاد (ع) که به اشتباه به یحیی بن موسی بن جعفر (ع) معروف شدن، هستن.