آرامگاه کمال‌الملک در شهر نیشابور واقع شده و همسایه آرامگاه عطار هست. محمد غفاری (حدود ۱۲۲۷ تا ۱۳۱۹ ش) که به کمال‌المُلک معروف بوده، نقاش ایرانی و یکی از مشهورترین و پرنفوذترین شخصیت‌های تاریخ هنر معاصر ایرانی بود. بنای آرامگاه ایشون به شکل شش ایوانچه‌ی مقعر طراحی شده که داخل فرورفتگی ایوانچه‌ها، با کاشی معرق نفیس، به رنگ‌های لاجوردی و سفید، تزیین شده. این بنا، تلفیقی از معماری سنتی و مدرن به حساب میاد و به شکل نمادین، طاق تویزه و ایوان رو در ذهن تداعی میکنه. مصالحی که در ساخت این بنا به کار رفته بتون، سنگ و کاشیه. در سال ۱۳۳۷ هوشنگ سیحون طرح بنای جدید آرامگاه کمال الملک رو به انجمن آثار ملی پیشنهاد داد و در سال ۱۳۳۸ کار ساخت آرامگاه کمال‌الملک آغاز و پی سازی آرامگاه، نصب استخوان‌بندی آهنی و کاشیکاری بنا، سنگ مزار و نقش برجسته نیم تنه سنگی کمال الملک که کار استادابوالحسن صدیقی است هم انجام شد.
تزییناتی که در ساخت آرامگاه استفاده شده، کاشی معرقه که نقش‌های اون‌ها خیلی هنرمندانه روی سطوح منحنی نما بکار گرفته شده‌ و هرچقدر به سمت خط تقارن قوس‌ها میریم، این نقش‌ها کوچیک و کوچیک‌تر میشن. آقای سیحون گفته که دلیل استفاده از این نوع طراحی برای کاشی‌ها اینه که کاشی معرق، معماری کاشان یعنی محل زادگاه کمال الملک رو یادآوری میکنه. نمای بنا و تزیینات و رنگ کاشی‌ها، هماهنگی زیادی با آرامگاه عطار که همسایه آرامگاه کمال الملک هست داره؛ جوری که شاید بازدید کننده اول فکر کنه که این بناها بخشی از هم هستن. سنگی هم روی قبر کمال‌الملک نصب شده که ۴۰ سانتی‌متر ارتفاع داره و در قسمت بالایی به شکل منشور دراومده.
روی منشور سه نقش برجسته‌ی نیم‌رخ از کمال‌الملک روی لوح سنگی کار شده که کار دست استاد هنرمند ابوالحسن صدیقی هست. آرامگاه کمال‌الملک سال 1382 توسط سازمان میراث فرهنگی، در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده.