آرامگاه بابا لقمان بزرگ و آجریه و با گذشت هزار سال، هنوز هم سالم باقی مونده و شباهت خیلی زیادی به آرامگاه سلطان سنجر سلجوقی داره. بابا لقمان سرخسی از عرفای مشهور قرن 4 بودن و آرامگاهشون نزدیک مرز ایران و ترکمنستان و در شهرستان سرخس قرار داره. پایه اصلی بنا که گنبد سنگین و مجموعه ساختمونی اون رو نگه میداره، تزئینات آجری زیبایی داره. این بنا گنبدی دو پوشه آجری با ایوون بلندی داره. همچنین نوار کمربند مانندی قسمت مدور گنبد رو از ساقه و دیواره اون جدا می‌کنه. روزنه‌ای برای روشنایی در بدنه هر ضلع داخل گنبد تعبیه شده و تزئین‌های گچ بری و آجرکاری اون عالیه.
ساختمون آرامگاه بابا لقمان از دو بخش مربع شکل متصل به هم تشکیل شده‌. ایوون ورودی بزرگ و مرتفعی در قسمت شمالی وجود داره و وسط چهار ضلع داخلی اون طاق نماهایی ساخته شده‌. بقعه دو طبقه داره و طبقه دوم اون غرفه داره. داخل طاق نماها، نقش‌های هندسی لوزی شکل (برجسته و گود) زیبایی هست. این قبیل ریزه کاری‌های ظریف برای روکش زیبایی هست که روی نمای اصلی و آجری ساختمون نصب شده. یک نمونه از گچ‌بری عالی در سردر این بنا، باقی مونده.
سال 1311ق عبدالله قاجار، عکسی از این آرامگاه گرفته و ابوالخیر قاجار زیر اون اطلاعاتی درباره ویژگی‌های بنا نوشته. بر اساس گزارش او، بنا در نیم فرسنگی سرخس، کنار کشف رود و هریررود قرار داره. در صحن بقعه و زیر گنبد، جای دو قبر دیده میشه که یکی از اون‌ها باقی مونده اما نام و نشونی نداره و اون یکی تخریب شده. داخل بنا کتیبه‌ای به خط نسخ گچ‌بری شده که تاریخ 757 ه.ق رو نشون میده. این اثر سال ۱۳۱۰ با شماره ثبت ۱۶۵ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.