آرامگاه ارسلان جاذب گنبددار و مناره کنارش رو آقای ارسلان جاذب که حاکم توس و یکی از دو سردار سلطان محمود غزنوی بوده، بین سال‌های ۴۲۱-۳۸۹ ه.ق ساخته. این بنا خیلی خاص هست، چون تنها اثر تاریخی باقی مونده از دوران غزنوی در ایران هست. این بنا به شیوه رازی ساخته شده و آرامگاه خود آقای جاذبپ هم همین جاست. این ساختمون جزو قدیمی‌ترین بناهای تاریخی خراسان هست و آجرکاری‌های اون نمونه‌ای خوب از معماری دوره اسلامی محسوب میشه. این بنا روی پایه‌های ضخیم 2.5 متری ساخته شده که بالای دیوارها 8 ضلعی میشه و گنبد هم که نسبتا کوتاهه و البته سنگین. روی هر 4 دیوار روزنه نوری قرار داره که زیر اون‌ها دری دیده میشه. روی دیوارها هم با آجر و گچبری نقش دادن و کتیبه‌ای با خط کوفی و رنگ آبی داره. زیر گنبد هم کلمه محمود تکرار شده.
نمای خارجی آرامگاه ارسلان جاذب خیلی ساده هست و مناره بنا چند متر اونور تره که ارتفاعش 40 متره و قطرش 5.5 متر پایه و 2.5 متر در قسمت بالا و صد پله سالم هم داره. زیر آجرهاى تزئینى اون، کتیبه‌اى به خط کوفى وجود داره که با آجر طراحى و اجرا شده. در قسمت بالا و حاشیه کتیبه کوفى اون، تزئین‌های دوره غزنویان رو میشه دید. همون طور که گفتم روزنه‌های روی دیوار این بنا دو به دو، و رو به روی هم قرار دارن و با توجه به شباهت این بنا و یه نقاشی که توی آسیای مرکزی پیدا کردن میگن اینجا قبلا یه آتشکده بوده و نفوذ آئین بودائی و هنر همراه با اون توی خطه خراسان رو توی زمان پایان سلطنت ساسانیان نشون میده.
این بنا از طرف سازمان میراث فرهنگى با شماره ۱۶۴، به عنوان اثر تاریخى به ثبت رسیده. اگه اونجا رفتین میتونین یه سر هم به رباط تاریخی امیر علی شیرنوایی بزنین که همون نزدیکی هست.