قدمت گنبد سرخ مراغه به دوران سلجوقی برمیگرده. سبک معماری بنا به شیوه‌ی رازی هست. گنبد سرخ از قدیمی‌ترین بناهای دوره‌ی اسلامی در استان استان آذربایجان شرقیه. اسم بانی بنا و تاریخ احداثش رو بر روی کتیبه‌ی شمالی و اسم سازنده‌ی اونو بر کتیبه‌ی غربی میشه دید. همزمان با شروع به ساخت بنا، دوره‌ی رازی در معماری ایران به پایان رسید و معماری آذری مورد توجه قرار گرفت؛ به عبارت دیگه، این بنا نقطه عطف و شروع معماری آذری محسوب میشه که ترکیبی از آجر و کاشی هست.
استفاده از کاشی در تزئینات بناهای تاریخی ایران از مشخصه‌های این دوره‌ ست. پلان گنبد سرخ مربعی ‌شکله و شامل سردابه و اتاق اصلیه که بر روی سکویی سنگی قرار گرفته و از طریق هفت ردیف پله امکان دسترسی بهش وجود داره. پنج پله در قسمت جلوی سکو وجود داره و پله‌ی ششم و هفتم جزو آستانه درگاه محسوب میشه. کارشناسان میراث فرهنگی معتقدن این بنا قبل از رصدخانه مراغه برای تعیین ماه‌های سال و ساعات روز کاربرد داشته و از دریچه‌هایی که بر روی اضلاع این بنا وجود داره میشه به موضوع پی برد. این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ی ثبت ۱۳۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌.