موزه هنرهای معاصر تهران قدیمی‌ترین نهاد عمده‌ی هنر مدرن در خاورمیانه و یکی از نخستین بناهایی است که با هدف ارائه‌ی هنر مدرن و معاصر جهان ساخته شد. این موزه به عنوان جامع‌ترین و مهم‌ترین گنجینه‌های هنر مدرن در خارج از اروپا و آمریکای شمالی و مالک یکی از مهم‌ترین مجموعه‌های هنر نوگرا در دنیا شناخته می‌شود. همچنین کلکسیون آثاری از دوران امید و جهش در هنر نقاشی و مجسمه سازی ایران در هنرمندان جوان، در این موزه در معرض تماشا قرار گرفته است. بنای موزه هنرهای معاصر تهران، با الهام از فکر و خلاقیت ایرانی و بر اساس استفاده از پشت ‌بام و اشکال معماری هنرهای کویری طراحی شده است. این بنا از یک سری تالارهای متصل به هم تشکیل شده که به صورت زنجیره‌ای با شیب ملایم به درون زمین فرود آمده و به آرامی به طبقه‌ی زیرین تالار مرکزی، منتهی می‌گردد. به این ترتیب امکان ندارد که بیننده، هیچ تالاری را از قلم بیاندازد. بازدیدکننده می‌تواند توسط نورگیرهای مرتفع با چیدمانی متقارن (الهام گرفته از بادگیرهای کویری) با آسمان رابطه برقرار کند و نورهایی که به داخل راه می‌یابند، به گونه‌ای دلبری کرده که به بازدیدکننده، حس غلبه بر ساختمان را القا می‌کنند.