منطقه حفاظت شده ملوسان منطقه‌ای زیبا و کوهستانیه که دره‌ها و پناهگاه‌های فراوان و حدود 9500 هکتار وسعت داره. دار و درخت، دسترسی به آب و کلا شرایط اقلیمی منطقه، باعث شده که محل خوبی برای زندگی حیوانات باشه. این منطقه در سال 1373 به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام شد و سال 1389 به منطقه حفاظت شده ارتقاء سطح پیدا کرد. کم ارتفاع‌ترین نقطه منطقه، 1600 متر از سطح دریا داره. بلندترین نقطه هم 2910 متر (قله کوه شادمانه) ارتفاع داره که تقریبا در قسمت مرکزی منطقه واقع شده. هسدر حدود مرکز منطقه واقع است. در منطقه ملوسان، دوازده دهانه چشمه با دبی‌های مختلف وجود داره. مهم‌ترین اون‌ها چشمه‌های دوزخ دره، لیساب، اسماعیل‌خانی، دره بید و موناک هستن. اطراف منطقه حفاظت شده ملوسان آبادی‌های باباکمال، گل‌زرد، هرهره، قشلاق نجف، میانگران، طایفه، ملوسان و ده سرخه‏ قرار داره.
گونه‌های گیاهی منطقه شامل هزارخار استوانه‌ای، سیاه تنگرس فارسی، تنگرس، کتان سفید، پونه سای مواج، پونه سای تنک، آویشن دنایی برگ نقره‌ای، آویشن، شلیل، مینای صخره‌ای، لبدیسی بوته‌ای نمدی، گل گندم زاگرسی، گل گندم بیابانی، زبان پس قفای غده‌دار، مریم گلی سیخک‌دار، لب خرگوشی و چار چار دنایی میشن. این گونه‌ها در معرض تهدید هستن. پرنده ‌مثل لک لک سفید، عقاب دریایی دم سفید، سارگپه، سارگپه پا بلند، پیغو، قرقی، عقاب دو برادر عقاب تالابی، عقاب شاهی، عقاب طلایی، کرکس، هما، دال، عقاب مار خور، بحری، بالابان، شاهین، لیل و دلیجه در این منطقه زندگی میکنن که خیلی هم ارزشمند هستن. از بین خزندگان، لاکپشت مهمیزدار و کورمار و از بین پستانداران، کل و بز(پازن)، قوچ و میش، شنگ، کفتار، گرگ و خفاش نعل اسبی بزرگ گونه‌های در معرض تهدید منطقه هستن.