این مقبره آرامگاه شیخ محمد عارف عباسی مشهور به مقبره پیر پالان دوز هست که از عرفا و پیران سلسله ذهبیه بودن و سال 985 هجری قمری ساخته شده. دلیل لقب پالان دوز هم اینه که ایشون با اینکه موقعیت اجتماعی خوبی داشتن. ولی ترجیح میدادن از طریق پالان دوزی امرار معاش کنن و مثل همه عرفا، زندگی ساده و بی شیله پیله‌ای داشته باشن. اگه از ضلع شمال شرقی وارد حرم مطهر امام رضا بشین، اول زیرگدر خیابون نواب صفوی، مقبره ساده کاشی‌کاری شده‌ای با گنبد پیازی آبی و زرد میبینید که بهش پیر پالان دوز میگن.
آرامگاهشون هم از این قاعده مستثنی نیست و تزئینات عمده این بنا کاشی‌های ساده فیروزه‌ای و داخل بقعه، شاه‌نشینى وجود داره . بالاى اون، یزدى‌بندى‌هایى اجرا شده که در اصل نقاشى داشتن و به داخل بقعه جلوه‌ خاصى بخشیدن. بدنه‌هاى بنا از دوران صفویه، تزئین‌های نقاشى داشته که بعد از این همه سال و نفوذ رطوبت، بخش کمى از اون که مرمت شده باقی مونده و بقیه از بین رفته. زیر کاسه‌ گنبد هم ترنج زیبایى با طرح‌های گیاهى نقاشی شده.