مسجد شیخ لطف‌الله در سال ۱۶۱۹ میلادی ساخته شده و یکی از مسجدهای تاریخی و شناخته شده اصفهان به حساب میاد. این مسجد در دوره صفوی ساخته شده. معماری مسجد شیخ لطف الله که یکی از شاهکارهای معماری و کاشی‌کاری قرن یازدهم هجری به حساب میاد، کار هنرمند خوش سلیقه محمدرضا اصفهانی هست که از معمارهای معروف دوره صفویه بوده. مسجد شیخ لطف‌الله به فرمان شاه عباس اول و به مدت هجده سال ساخته شده و روبه‌روی عمارت عالی‌قاپو قرار گرفته. مثل اینکه این مسجد روی خرابه‌های مسجدی دیگه و برای تجلیل از شیخ لطف‌الله ساخته شده. شیخ لطف‌الله، یکی از عالمان بزرگ دوره صفوی بودن که مثل شیخ بهایی و به دستور شاه عباس از لبنان به ایران مهاجرت کردن و بعد از چند بار جابه‌جایی، در اصفهان ساکن شدن. کاشی‌کاری‌های مسجد شیخ لطف‌الله فوق العاده ست و همه دیوارها با کاشی‌های معرق پوشیده شدن. چون این مسجد، مناره و شبستان ورودی (حیاط) نداره و چون ورودی اون پله میخوره، شبیه هیچ مسجد دیگه‌ای نیست. یکی از شاهکارهای بی‌نظیر معماری مسجد شیخ لطف الله، کاشی‌کاری‌های محراب این مسجد هست. در این محراب کاشی‌کاری‌های معرّق و مقرنس‌های بسیار ظریفی وجود داره و به خاطر رنگ تمیز و صاف و ترکیبات و خطوط هماهنگش خیلی حیرت انگیزه. این محراب از طاق دندانه‌داری تشکیل شده که بالای اون نقوش ظریف اسلیمی نقش بسته. کتیبه سردر مسجد و دو کتیبه بزرگ کمربندی داخل گنبد که در قسمت پایین گنبد قرار داره و به خطّ ثلث سفید روی زمینه کاشی لاجوردی معرّق نوشته شده، خط زیبای علی‌رضا عباسی هست که یکی از مشهورترین ثلث نویسان زمان پادشاهی شاه عباس اول به حساب میومده. مسجد شیخ لطف الله، سال 1310 با شماره 105 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده.