قدیمی‌ترین بنای شهر فعلی داراب، مسجد جامع داراب هست که چهار برج تنومند و 12 ضلعی متساوی‌الاضلاع داره. این مسجد تنها مسجد جامع چهار مناره‌ای جهان و یکی از چهار بنای شاخص شهر داراب به حساب میاد. روی برج‌ها با آجر خانه‌بندی شده و روی اون‌ها با خط کوفی آیات قران نوشته شده. اطراف شبستان مسجد راهروهایی وجود داره که به وسیله دهلیزهایی به هم ارتباط پیدا می‌کنن. این بنای تاریخی که در مرکز شهرداراب و محله بازار واقع شده، زمان شاه طهماسب یکم صفوی مرمت شده و نشون میده که سن و سالش از صفویه بیشتره. فضای باصفا و بزرگ مسجد با درخت‌های خرما، پرتقال و نارنج پوشیده شده. این بنا بخاطر سبک معماری متفاوتش نسبت به سایر مساجد، دارای سبک هندی و شبیه به آرامگاه اعتمادالدوله طهرانی درآگرای هند و همینطور خدای خانه مسجد جامع عتیق هست.
بنای اصلی این بنا به صورت مکعب مستطیل قرارگرفته که چهارگوش‌های اون چهار مناره دیده میشه. بزرگ‌ترین بخش بنا، شبستان مرکزی هست که در قسمت شمال و جنوب اون دو ایوان سراسری پهن و سمت غرب اون دو ایوان کم پهنا با سقف کوتاه قرارگرفته که این ایوان‌ها بوسیله چند دهلیز کوچیک و بزرگ به فضای بیرونی مسجد راه پیدا می‌کنن. معماری این مسجد آجری به شیوه بناهای دوره سلجوقی هست و مناره‎هاش برخلاف بیشتر مساجد ایرانی دایره شکل نیست، بلکه از ۱۲ضلع مساوی تشکیل شده که روی اون‌ها به اندازه نیم متر با رو سازی گچ، آجر و سنگ با اشکال مربع و لوزی خانه بندی و تزئین شده. مسجد جامع داراب یکی از مساجد تاریخی استان فارس هست که با شماره ۱۵۹۷ در فهرست آثارملی ثبت شده.