مدرسه چهارباغ داخل خیابون چهارباغ قرار گرفته و اسمش هم از همین خیابون انتخاب شده. این مدرسه علاوه بر این اسم، اسم‌های دیگه‌ای هم داره که هر کدوم دلیل خاصی داشتن. چون این مدرسه در دوره شاه سلطان حسین، آخرین پادشاه صفوی، ساخته شده، بهش مدرسه سلطانی میگفتن. علاوه بر این نام بهش مدرسه مادرشاه هم میگفتن؛ دلیلش هم اینه که مادر شاه سلطان حسین چند کاروانسرا، بازار و جاهای دیگه رو وقف این مدرسه کرده بود. هیچ کدوم از آثار تاریخی اصفهان به اندازه مدرسه چهارباغ که کلکسیون کاشی‌کاری ایرانی هست، نتونستن جهانگردها و بازدید کننده‌های خارجی رو تحت تأثیر قرار بدن و جهانگردهایی مثل اوژن فلاندن، دیولافوا و کنت دوگوبینو مدرسه چهارباغ رو شاهکار مسلم معماری دوران صفوی به حساب آوردن. این مدرسه در سال ۱۱۲۶ ه. ق ساخته شده و آخرین بنای باشکوه دوره صفویه به حساب میاد که جایی برای تدریس علوم دینی به طلاب بوده.
درخت‌های زیبا و قدیمی‌ای که وجود دارن و جوی آبی که بین اون‌ها جریان داره، همه و همه باعث بیشتر شدن زیباییِ کاشی‌کاری‌های این مدرسه شدن. اول از همه باید نگاهی به معماری و کاشی‌کاری‌های زیبای گنبد مدرسه بندازیم، بعد بریم سراغ درب مجللی که با طلا و نقره تزیین شده، محرابی باشکوه و منبری مرمرین هم در اونجا دیده میشه. حجره‌ای‌ زیبا هم در این بنا وجود داره که حجره مخصوص شاه سلطان حسین هست و خیلی دیدنیه. مدرسه چهارباغ، سال 1310 با شمارره 116 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده.