در مرکز شهر گراش و روی یک تپه بلند به اسم کلات، خرابه‌هایی از یک قلعه تاریخی به اسم قلعه همایون دژ گراش (یا قلعه کلات) رو میشه پیدا کرد. قدمت این بنای تاریخی به دوران بعد از اسلام و عصر شاه زندو برمی‌گرده. این قلعه که از سنگ، ملاط گچ، ملاط ساروج و کاشی ساخته شده، زمان حکومت فتحعلی خان گراشی، بیگلربیگی لارستان و بنادر (متوفی ۱۳۱۲ ه‍. ق) در درگیری خان گراش با قشون دولتی، تا حدودی تخریب میشه؛ اما زمان رضاشاه بود که در درگیری نیروهای رضاشاه پهلوی با زادان خان گراشی بناهای دژ به وسیله هواپیما بمباران شدن و تقریبا به مخروبه تبدیل شدن.
علأالدوله در تاریخ لارستان برای توصیف قلعه همایون دژ میگه که این قلعه 3 بخش داشته، قلعه اول که در اون مردم زندگی می‌کردن، قلعه دوم که جای نگهداری تفنگچیان و مستحفظین قلعه بوده و قلعه سوم که حاکم گراش و خانواده‌اش (نارنج قلعه، در قسمت شمالی این دژ که با کاشی‌های لاجوردی لوزی شکل تزئین شده بود) در اون زندگی می‌کردن. اینطور که معلومه این برج مسکونی هم بوده و وجود مسجد، حمام، عمارت عالیه، مأمن و پناهگاه برای مردم لارستان، زندان و همچنین هشتاد آب‌انبار این نکته رو تایید می‌کنه. در سال‌های اخیر پیکر 5 شهید گمنام در قلعه همایون دژ گراش دفن شده که خود این مساله این مکان تاریخی رو پر رفت و آمد کرده. این قلعه در تاریخ ۲ آبان ۱۳۸۲ با شماره ثبت ۱۰۵۰۲ به ‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.