عمارت هشت بهشت، یکی از عمارت‌های تاریخی دوره صفویان هست و از غرب با خیابون چهار باغ پایین، از شرق با خیابون متاخری و از جنوب با بازارچه بلند (بازار هنر) همسایه ست. از بین همه کاخ‌های زیبا که در دوره صفویه کنار چهارباغ ساخته شده بود، فقط کاخ هشت بهشت باقی مونده. باغ هشت بهشت در زمان شاه صفی ( 1052-1038 ق) برپا شده و دو شاه بعدی (شاه عباس دوم و سلیمان) سعی کردن که تعداد درخت‌های اون رو بیشتر کنن. عمارت این باغ در زمان شاه سلیمان صفوی (1105-1077 هـ . ق/ 1694-1667 م) ساخته شده و یکی از بهترین کاخ‌های دوره صفوی به حساب میاد. این باغ نشیمن هشت سوگلی حرم پادشاه بوده و 4 نفر از اون‌ها در طبقه همکف و 4 نفر دیگه در طبقه اول زندگی می‎کردن. عمارت هشت بهشت، هشت ضلعیه و چهارنما داره که با همه شباهت‌هاشون مثل هم نیستن و با هم فرق دارن.
پله‌ها جوری طراحی شدن که از هر طرف به عمارت بالا و پایین راه دارن. این قصـر از همون اول به «عمارت هشت‌ بهشت»، «هشت به هشت» و «هشت در بهشت» معروف شده بود. اتاق‌های طبقه اول در چهار گوشه عمارت تزئین‌های گچبری و نقاشی دارن. در طبقه دوم عمارت هم چند رواق‌، اتاق، طاق و پنجره‌ وجود داره که باعث بیشتر شدن زیبایی اون شدن. این طبقه به راهروها و اتاق‌های زیادی تقسیم شده که هر کدوم تزئینات خاصی دارن. در بعضی از اون‌ها حوض آب و در بعضی بخاری‌های دیواری قرار داده شده.
دیوارها هم با آینه‌های زیادی پوشیده شده. وسط تالار، حوضی هشت ضلعی از جنس مرمر که به حوض مروارید معروف شده وجود داره که آب از سوراخ‌هاش مثل مروارید به بیرون ریخته میشه. پارکی مجلل و زیبا هم اطراف این کاخ ساخته شده که الان یکی از گردشگاه‌های مشهور شهر اصفهان به حساب میاد. این باغ، زمان ناصرالدین شاه قاجار به بانو عظمی «افتخارالدوله»(دختر ناصرالدین شاه) واگذار شده بوده و بعدها در سال 1343 به وزارت فرهنگ و هنر واگذار شده. الان هم این باغ به پارک تبدیل شده و با شماره 227 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده.