روستای ورکانه یکی از روستاهای خیلی خاص همدان و ایران هست. این روستا در شرق شهر همدان قرار گرفته. دلیل خاص بودن اون هم اینه که وقتی وارد این روستا میشید، به جای دیدن خونه‌های معمولی روستایی که یا کاهگلی هستن و یا آجری، میبینید که تقریبا تمام بافت این روستا از سنگ هست. بیشتر هم سنگ لاشه، که باعث شده یه نمای خاص به اون بده و شما رو یاد دهکده‍‌های اروپایی عصر رنسانس میندازه.
ور در گویش کردی به معنی کنار و «کانه» به معنی چشمه هست. پس ورکانه معنی کنار چشمه رو میده. رودخانه ارزان فرد از غرب روستای ورکانه عبور و زمین‌های این منطقه رو سیراب می کنه. هسته اولیه این روستا که اطراف قنات شکل گرفته قدمتی نسبتاً طولانی داره و به دوران صفوی برمی‌گرده. این روستای سنگی خاص، سه محله به اسم محله کردها، خرمنی و عباس آباد داره. مردم این روستا به زبون های کردی، آذری و فارسی صحبت می کنن.
قلعه اربابی هم بنایی هست که ساختمون اون با پلان چلیپایی (صلیبی) طراحی شده و مربوط به مهری خانم، ارباب روستا هست. این روستا قبرستونی داره که هیچ کدوم از قبرهای اون سنگ قبر ندارن. بهترین زمان برای سفر به ورکانه تابستون هست، چون اون موقع از سال هوای خنک و معتدل خیلی خوبی داره. هر سال از اواسط اردیبهشت تا اواسط آبان هم زمان کوچ بهاره طوایف قزل یوسف، یارم طاقلو و ورکانی هست. مردم ورکانه ترانه‌هایی با اشعار باباطاهر عریان و بایاتی‌‌های آذری با موسیقی عاشیقی رو دوست دارن. غذای محلی اون‌ها آبگوشت، انواع کباب و انواع آش؛ مثل آش اوماج، آش پلته، آش واره، آش جو و ترخینه هست.