روستای سنو در ۲۲ کیلومتری غرب گناباد، حاشیه رشته‌کوه‌های میان گناباد و فردوس و در منطقه براکوه واقع شده‌. این روستا آب و هوای معتدلی داره، اما به خاطر این که ارتفاع پایین‌تری نسبت به مناطق همسایه و نزدیکش داره، هواش گرمتره. سِنو یک کلمه فارسی هست که در اصل صنو یا ثنو (کلمه عربی) بوده و به فارسی برگشته. اهالی اعتقاد دارن که سه برادر، که از قضا در دستشون نون بوده، به این منطقه اومدن و به خاطر آب زیاد این روستا، تصمیم گرفتن که اینجا زندگی کنن و به همین دلیل هم اهالی به این روستا سنو میگن (سه برادرِ نان به دست).
سنو به خاطر مهمون شدنش در دامنه کوه سیاه و جوشیدن چشمه‌های کوچیک و بزرگ از دل کوه‌های زیباش، به منطقه‌ای‌ باصفا و خاطره انگیز تبدیل شده . متاسفانه چون مردم کمی این منطقه بکر و زیبا رو میشناسن، هنوز نتونسته تموم قابلیت‌های خودش رو به خوبی نشون بده. چشمه‌های سنو و کیسو از نقاط دیدنی و تفریحی سنو هستن و بیشترِ آب زمین‌های زراعی و آب خوراکی روستا از دو چشمه تنگل و کیسو تامین میشه که چشمه تنگل نقش مهم‌تری رو ایفا میکنه. دیدنی‌های این روستا فقط به چیزهایی که ازش گفته شد ختم نمیشه.
آثار و بناهای تاریخی و قدیمی و حکایت‌های تاریخی‌ای که درباره این روستا وجود داره، نشون میده که قدمتش به 1500 سال قبل از میلاد میرسه. تا الان در روستای سنو، 20 اثر تاریخی شناسایی شده که فقط یکی از این بناها، یعنی «هفت آسیاب آبی سر آسیاب» در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده. مهمترین آثار تاریخی روستا شامل منزل محمدحسن قهرمانی، منزل قهرمانی، ایوان منزل میرزا احمدحسینی، برج تاریخی حصارده، قلعه سر آسیاب، آب انبارها و حمام قدیمی میشن.
مسجدهای روستای سنو قدمت زیاد و معماری منحصر به فردی دارن. تعداد منطقه‌های تفریحی و ییلاقی سنو، که در دل خودشون چشمه‌های فراوونی دارن، خیلی زیاده و شامل سر آسیاب، دره نخو، تنگل سنو، سبقی و غیره میشه. کارشناس‌ها اعتقاد دارن که آب چشمه سنو از یک دریاچه و غار که در کوه‌های زرد وجود دارن، سرچشمه میگیره. غار سنو شبیه غار علی‌صدر همدان هست که مساحت سفره آب زیرزمینی اون، تقریبا 12 میلیون مترمربعه و هنوز هم در این غار اکتشافی انجام نشده. صنایع دستی روستای سنو، که با دست‌های هنرمند و زحمتکش خانوم‌های روستا انجام میشه، شامل قالیبافی، پارچه بافی، پلاس بافی، دوخت لباسهای سنتی و غیره میشه و کمک خوبی به اقتصاد خونواده هست. کُلُمبه زنجبیلی، رو واکرده، قطاب، لچکی، شیره‌ی انگور، چنگلی و تخم مرغ شیره از شیرینی‌های خوشمزه روستا هستن که امتحان کردنشون شدیدا توصیه میشه.