خیابان باب همایون حدفاصل میدان امام خمینی(ره) و خیابان صوراسرافیل، یکی از قدیمی‌ترین خیابان‌های شهر تهران است. ساخت خیابان در سال ۱۲۵۰ به دستور ناصرالدین شاه آغاز شد و آن را بایستی در زمره نخستین خیابان‌هایی دانست که سنگفرش و بعدها آسفالت شد. این خیابان در واقع تا پیش از دستور ناصرالدين شاه نیز وجود داشت، اما همزمان با توسعه تهران و ساخت خیابان ناصریه، خندق شرقی ارگ نیز پر شد و خیابان الماسیه و دروازه‌های آن نیز به ترتیبی که آمد، نوسازی شد. ساخت سردر الماسيه جدید که زیبایی و شکوه بسیاری داشت نیز در این همین برنامه در دستور کار قرار گرفت. از همان بدو ساخت خیابان، توجه ویژه‌ای به زیبایی آن شده بود، چراکه به عنوان گذرگاه شاه، درباریان و بزرگان دولت مورد استفاده قرار می‌گرفت. امروزه نیز خیابان باب همایون همچنان با اقبال شهروندان تهرانی مواجه است و یکی از راسته‌های مهم تفرج و خرید تهران به شمار می‌آید. بورس کت و شلوار مردانه در کنار گذرگاه عرضه انواع غذا و تنقلات سنتی، خیابان باب همایون را به یکی از شلوغ ترین خیابان‌های تهران تبدیل نموده است. وجود دو بقعه متبرک امامزاده روح الله (ع)، از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) و امامزاده نورالله (ع)، از نوادگان امام موسی کاظم (ع) از دیرباز به این خیابان ارزش معنوی ویژه‌ای داده است.