تپه سیلک کاشان در اصل یک زیگورات هست. زیگورات‌ها سازه‌های هرمی شکلی هستن که محل عبادت مردم قدیم بودن. شکل هرمی‌شون هم به این دلیل بوده که هرچه قدر بالاتر می‌رفتن مثل این بود که به آسمون نزدیک‌تر می‌شدن. تپه سیلک دو قسمت اصلی داره که قدمت تپه شمالی 7500 ساله و قدمت تپه جنوبی 5000 سال. البته باستان شناس‌ها تخمین زدن شاید قدمت این تپه‌ها تا 10000 سال هم برسه. سفال‌ها و اشیای خیلی با ارزشی در این تپه پیدا شده مثل دوک ریسندگی که نشون میده اهالی سیلک صنعت نساجی و سفالگری رو می‌دونستن.
دو قبرستون هم اطراف تپه سیلک هست که از قبرهای اون‌ها هم اشیای خیلی با ارزشی پیدا شده. مردم زمان باستان فکر می‌کردن که به این اشیا در اون دنیا نیاز دارن. البته در اون زمان قبرستون نداشتن. اول کسی رو که از دنیا می‌رفت در خونه خودش به حالت جنینی دفن می‌کردن یعنی دست و پاهاش در شکمش جمع بوده؛ درست مثل بچه‌ای که داخل شکم مادرش باشه. به خاطر این که اعتقاد داشتن آدم بعد از مردن وارد دنیای جدیدی میشه و مثل اینکه دوباره به دنیا میاد. سیلکی‌ها مرده‌ها رو با گِل اُخرا رنگ می‌کردن. داخل خونه‌هاشون، هم اجاق داشتن و هم تنور برای نون پختن. مردم سیلک هنرمند هم بودن. استخوان‌هایی پیدا شده که روی اون‌ها طرح‌های پرندگان و حیوانات وحشی حکاکی شده.