تفرجگاه بوان یا تنگ بوان یا بهتر از همه این اسامی، بهشت گمشده بوان، ۲۰ کیلومتری شهر نورآباد ممسنی و شمال غربی استان فارس قرار داره. این تفرجگاه در جاده اصلی بین استان‌های فارس، بوشهر، خوزستان و کهگیلویه و بویر احمد واقع شده. تنگ بوان یک دره‌ پوشیده از درخته که بین 2 رشته کوه محصور شده و پر از درخت‌های انار و گردوی کهنسال و قطوره. این درخت‌ها عمر طولانی‌ای دارن و بعضیاشون نمی‌ذارن تا شعاع 10-15 متری زیرشون نور خورشید بتابه.
تفرجگاه بوان چشمه‌ها وآبشارهای فراوون و دیدنی زیادی داره. این چشمه‌ها و آبشارها، در فصل تابستون باعث خنکی این منطقه میشن. همین مسئله باعث میشه هر سال در فصل بهار و تابستان گردشگرهای زیادی به بوان بیان. زیرحوزه آبخیز وسیع و منطقه جنگلی پر باران بالادست این تنگ، باعث شده که آب این تنگ شیرین و گوارا باشه و تموم روزهای سال مخصوصا بهار از روی بیشتر دیواره‌های صخره‌ای تنگ، آبشارهای زیبا سرازیر میشه. بزرگ‌ترین آبشار بوان به «آبشار پولکی» معروف شده و پنجمین آبشار بزرگ ایران به حساب میاد.