بقعه امامزاده یحیی در خیابان ری، محله‌ی قدیمی عودلاجان واقع شده است. نسب این امامزاده‌ی بزرگوار از طریق 15 واسطه به امام چهارم شیعیان می‌رسد. او پس از پدرش مردم قم، آمل و ری را هدایت و راهنمایی می‌کرده است. امامزاده یحیی در سال 592 هجری قمری و توسط علاءالدین تکس خوارزمشاه به شهادت می‌رسد. بقعه‌ی ایشان از یک برج خشتی هشت ضلعی به همراه گنبد آجری دوازده ضلعی بر بالای آن تشکیل شده است که متعلق به قرن هفتم هجری بوده و شبیه دیگر ابنیه‌ی زمان مغولان است. در زمان قاجار، اطراف برج را به کاشی‌های هفت رنگ تزیین نموده‌اند. بقعه‌ی هشت ضلعی فعلی در سال 1320 در محل همان برج خشتی سابق که در سال 1318 ویران شد، ساخته شده است. مقبره‌ی بهاءالملک همدانی و مرقد امامزاده محمد نیز در این مکان قرار گرفته‌اند. یکی دیگر از ویژگی‌های این امامزاده قرار گرفتن کهن‌ترین چنار زنده در کنار آن است. این درخت با هشتصد سال عمر و هفت متر قطر در سال 1330 در فهرست وزارت فرهنگ و اداره‌ی باستان شناسی به ثبت رسیده است. بقعه‌ امامزاده یحیی نیز در مهر ماه سال 1383 در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت.