معروف‌ترین باغ شیراز، باغ ارم هست که داخل یکی از خیابون‌ها به همین اسم قرار داره. مساحت باغ ارم 110 هزار و 380 متر مربعه. باغ ارم هم جایی تاریخی هست، هم باغ گیاه‌شناسی؛ همچنین یک موزه داره که از سال 1345 به دانشگاه شیراز واگذار شده و زمانی هم باشگاه دانشگاه و دانشکده حقوق بوده. هیچکس نمیدونه این باغ رو چه کسی و در چه تاریخی ساخته، اما در سفرنامه‌های قرن 10 و 11 هجری از این باغ نام برده شده و مطمئن هستیم که زمان سلجوقیان و آل اینچو پا برجا بوده. زمان کریم خان زند هم دستی به این باغ می‌کشن و در زمان قاجاریه هم در اختیار سران ایل قشقایی بوده، اما اون عمارت زیبایی که درست وسط باغ هست رو زمان سلطنت شاه شاهان، ناصرالدین شاه می‌سازن.
دورتا دور باغ پر از سروناز، کاج، افرا، ارغوان، بید مجنون، سیاه بید، زبان گنجشک، بید مشک، سپیدار، اکالیپتوس، انار، ازگیل، نارنج، خرمالو، گردو، زردآلو، بادام، سیب، به و گلابی هست که قد بعضیاشون به 35 متر هم میرسه. داخل تمام باغ جوی‌های آب زیبا با کاشی‌های فیروزه‌ای هست که مثل رگ‌های آبی باغ ارم می‌‎مونه و با صدای آب آرامش رو به این باغ آورده. جلوتر که برید صدای موزیک سنتی هم بیشتر میشه و به همون عمارت سه طبقه زیبا می‌رسید که چهار قرن قدمت داره و یکی از شاهکارهای معماری زمان قاجار محسوب میشه.
این ساختمون پر از کاشی‌های رنگی و گچبری‌های استادانه و نقاشی‌های منحصر به فرده که روحیه‌تون رو عوض می‌کنه. معماری دو طبقه بالایی ساختمون از تخت جمشید الهام گرفته و در نقاشی‌های این ساختمون می‌تونید طرح گل و بوته و اسلیمی و تابلوهای مختلفی از شکار و چهره خانوم‌ها و قصرهای اروپایی رو ببینید که با فن مرجوک کشیده شدن. بالای عمارت هم یک هلال زیبا هست که خود معمارهای شیرازی بهش میگن سنتوری. روی این هلال با کاشی‌های رنگی تصاویری از ناصرالدین شاه، داستان‌های شاهنامه و قصه‌های مذهبی هست. موزه سنگ‌های قیمتی رو هم می‌تونید در این ساختمون پیدا کنید. شیراز همه سال زیباست ولی اردیبهشت یه چیز دیگه ست. باغ ارم با 8 باغ ایرانی در تاریخ 6 تیر 1390 ثبت جهانی شده.