بناي امامزاده يحيي توی یه محله به همين اسم كه از محله های قديمي همدانه، واقع شده. نسب این امامزاده با هشت واسطه به امام حسن مجتبی(ع) میرسه و ایشون توی نيمه دوم قرن هشتم و توی همدان زندگی میکردن. بقعه امامزاده، از آثار قرن هشتم تا دهم هجرى قمریه و رواق اون توی دوره صفویه نصب شده. این بقعه وسطِ یه حياط بزرگ مستطيل شكل، قرار داره كه ديوارهاي شمالي، جنوبي و شرقي اون نوسازه. ورودی اصلي که ضلع غربي بنا واقع شده، یه سردر قوسدار و دو تا مناره ساده داره.
بناي امامزاده يحيي در محله‌ای به همين اسم كه از محله‌های قديمي همدان به حساب میاد، واقع شده. نسب این امامزاده با هشت واسطه به امام حسن مجتبی(ع) می‌رسه و ایشون نيمه دوم قرن هشتم و در همدان زندگی میکردن. بقعه امامزاده، از آثار قرن هشتم تا دهم هجرى قمریه و رواق اون در دوره صفویه نصب شده. این بقعه وسطِ حياط بزرگ مستطيل شكلی قرار داره كه ديوارهاي شمالي، جنوبي و شرقي اون نوساز هست. ورودی اصلي که ضلع غربي بنا واقع شده سردری قوس‌دار و دو مناره ساده داره. ديوارهاي نوساز، طاقنماهاي تزئيني و كم عمق داره ولي طاقنماهاي ضلع غربي و شرقي، حجره مانند هستن و عمق مناسب‌‎تری دارن.
مقبره امامزاده یحیی مربع مستطيل شكل و در دو طبقه ساخته شده. وسط صحن قرارگرفته و ورودي اصلي اون كه در ايوان غربي قرارداره. آينه‌كاري شده و روی اون شعرهایی از محتشم كاشاني وجود داره که اسم پنج تن و تاريخ 1306 روی اون حک شده. ايوان جنوبي، مقرنس‌كاري و كتيبه‌هايي با خط ثلث و نستعليق داره. چهار گوشه قسمت خارجي ساختمون مقبره، راه پله‌هايي برای رسیدن به حجره‌هاي طبقه دوم و پشت بام وجود داره. سمت شرقی حیاط، مسجدی با شبستان بزرگ وجود داره که قبلاً جزو حیاط زیارتگاه بوده و از آثار دوره صفویه به حساب میاد. امام جماعت این مسجد میگن در قسمت غربی حیاط امامزاده، یک غسالخانه وجود داشته که آب اون از چشمه خانم یزدی تأمین می‌شده و تا اواخر دوره قاجار، این چشمه و غسالخانه وجود داشته. اين بنا سال 1354 و با شماره 1079 در فهرست آثار تاريخي ایران به ثبت رسيده.