آرامگاه علامه شهرستانی حدود ۲۰ کیلومتری غرب درگز و ۴ کیلومتری جنوب شهر نوخندان از توابع شهرستان درگز قرار گرفته. علامه ابوالفتح محمد بن ابوالقاسم عبدالکریم، معروف به شهرستانی، فقیه و متکلم، عالم ادیان و از دانشمندان اشعری هستن. ایشون سال ۴۷۹ هجری قمری در «شهرستان» یا «شهرستانه» خراسان متولد شدن. ایشون در سال‌های پایان عمرشون به محل تولدشون رفتن و در این منطقه زندگی کردن. سال ۸۴ هجری قمری هم از دنیا رفتن و همون جا دفن شدن. از آثار معروف علامه شهرستانی «ملل و نحل»، «المصارعه» و «نهایة الاقدام فی علم الکلام» هستن.
وقتی قبیله‌های غز حمله کردن و سلطان سنجر شکست خورد، «شهرستانه» و آرامگاه علامه شهرستانی هم تخریب شد. آرامگاه علامه شهرستانی بنایی هست که ۳ ایوون در اضلاع شمالی، غربی و شرقی داره که مدخل اصلی و ایوون بلند و عمیق اون در قسمت شمالی قرار داره. این ایوون ۵۸ متر طول و ۳۷ متر عرض داره و از ایوون‌های مرتفع و بلند اون اثری نمونده و فقط آثار و نشون‌های قوس ایوون روی پیشانی بنا دیده میشه. دو طرف ایوون ورودی ۲ ایوانچه که به یک اتاقک و یک در ورودی ختم میشه، قرار داره. از داخلِ دوطرفِ ایوون دو ضلعِ دیگه، راهرویی به وسیله پله به پشت بام راه داره و یک نورگیر در پاگرد، روشنایی لازم رو تامین میکنه. داخل آرامگاه به صورت طاق نماهایی هست که با طاق‌های دیگه مشترکه.
یک کتیبه هم که شامل آیه الکرسی به خط ثلث میشه، روی طاق نماها و ساقه گنبد به چشم می‌خوره. اسلیمی‌های خوش طرح هم این کتیبه رو تزیین کردن. مصالح بنا، سنگ لاشه و ملات ساروج (خمیری از آهک و خاکستر) و در بعضی جاهای خاص مثل ایوون ورودی گنبد، از آجر و گچ هست. بنا قبل از سال 1374 از طرف دفتر فنی سازمان حفاظت آثار باستانی خراسان و با اعتبار انجمن آثار و مفاخر، مرمت شد. گنبد و ایوان و حیاط بنا قابل مقایسه با بناهای دوره ایلخانی هست. کتیبه اون هم به همون سبکه و احتمالا بنای فعلی آرامگاه در دوره ایلخانی ساخته شده. یعنی چیزی بیشتر از صد سال بعد از درگذشت علامه شهرستانی.