آرامگاه شاه فیروز در فاصله ۱۴ کیلومتری جنوب شرقی سیرجان، در نزدیکی روستای وحدت آباد و بر فراز صخره‌ای از سنگ سبز تیره به ارتفاع ۳۰ متر واقع شده است. این آرامگاه تاریخی شامل یک ساختمان چهار طاقی آجری با هشت ستون و سقفی گنبدی می‌شود که روی این ستون‌ها زده شده است. آجرهای این بنا به شکل مربع هستند و مردم‌‌ محلی معتقدند؛ در ساخت آن از شیر شتر استفاده شده است.
در اطراف آرامگاه و در تمام سطح تپه‌، قسمت‌های شکسته و باقیمانده‌ی ظروف سفالی به چشم می‌خورد که خود از وجود تمدنی عظیم در این نواحی نشان دارد. این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۸، به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و در ردیف جاذبه‌های گردشگری سیرجان قرار دارد. هم‌چنین از دیرباز مردم محلی، بنای شاه فیروز را آرامگاه ابوکالیجار بن عضدوالدوله و یا فرزند او می‌دانند که بر اثر خوردن گوشت شکار در شکارگاه در گذشته و بر فراز این صخره دفن شده است.
دکتر محسن‌پورمختار نویسنده و سیرجان‌شناس، معتقد است: تأسیس شهر سیرجان یا تجدید بنا و رونق آن در زمان «پیروز ساسانی» بوده است. پیروز از سال ۴۵۹ تا ۴۸۴ میلادی پادشاهی کرده است‌. آنچه این گمان را تقویت می‌کند، وجود بنای باستانی و زیبای «شاه فیروز» در محل سیرجان قدیم است. یافته‌های باستان شناسی به ما می‌گویند که ساخت و سازهای شهر قدیم سیرجان از اطراف شاه فیروز شروع شده و به‌تدریج به سمت قلعه سنگ گسترش یافته است. در این زمینه، وجود روستایی با نام «شاه آباد» (وحدت‌آباد فعلی) در پایین تپه شاه فیروز نیز قابل توجه و تأمل است.