وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گفت: معبد خورهه یادگاری از زمان پادشاهی اشکانیان است.

 منطقه باستانی خورهه یا همان معبد خورهه در استان مرکزی، شمال شرقی شهرستان محلات، روستای خورهه قرار دارد. محوطه تاریخی خورهه بسیار آسیب‌دیده و تنها 2 ستون بزرگ این بنا برجای‌مانده است. تحقیقات باستان‌شناسی به روی این بنا حاکی از آنست که این بنا نه‌تنها یک معبد و آتشکده بوده بلکه یک کاخ اقتصادی نیز بوده که در قرون اول قبل از میلاد ساخته‌شده است.

خورهه در اوستا به معنی برآمدن خورشید و کلمه خور به معنی منطقه ییلاقی می‌باشد. قدمت این منطقه باستانی به هزاره دوم قبل از میلاد یازمی‌گردد.

این معبد دارای دو ستون سنگی و بلند به ارتفاع حدود هشت متر می‌باشد. در ساخت ستون‌های خورهه، سنگ‌هایی معدنی از معدن سنگی که در شمال غرب آن و در فاصله ۵۰۰ متری قرار دارد، استفاده‌شده است. جنس این ستون‌ها از سنگ تراورتن بوده و به‌صورت ۶ قطعه روی‌هم سواره شده‌اند.

به گزارش کوچیتا، شهرستان محلات دارای جاذبه‌های طبیعی و تاریخی متعددی می‌باشد که یکی از این جاذبه‌ها دو اثر خورهه و آتشکده آتشکوه هست. محوطه آتشکده آتشکوه بیش از 3 هزار و 50 متر وسعت دارد که از جمله مهم‌ترین آثار به‌جامانده از زمان باستان ایران‌زمین می‌باشد. این محوطه از یک بنای اربابی شامل بخش درونی، اتاق‌های متعدد و محوطه بیرونی تشکیل‌شده است. از میان این محوطه تاریخی فقط 2 ستون متشکل از 6 قطعه‌سنگ با مجموع ارتفاع 8 متر، بقایای فروریخته ستون‌ها، بخشی از دیواره‌های سنگی، گورها و آثار به‌دست‌آمده به‌جامانده است. دوره کرونا بهترین فرصت برای مطالعه و شناخت بیشتر جاذبه‌های ایران می‌باشد.

خورهه هنوز بافت قدیمی و سنتی خود را حفظ کرده است و خانه‌های با گل و چوب ساخته شده در این روستا خودنمایی می‌کند. امامزاده هفت ایوان با گنبدی مخروطی شکل که توانسته به لحاظ معماری بسیار مورد توجه قرار گیرد؛ غار شاه بلبل که در کوه های بین خورهه و دلیجان واقع شده، غار تاریخی لوراخ گاو و هچنین چشمه وزوان (چشمه شوره) که در شمال معبد سلوکی این روستا واقع شده و آب آن سنگ ساز و غیر قابل شرب است، در این روستا جریان دارد، از جاذبه‌های روستای خورهه است.

از دیگر جاذبه های این روستا می توان به آتشکده آتش کوه اشاره کرد. محوطه آتشکده آتش کوه از جمله مهمترین آثار بر جای مانده از دوران باستان ایران زمین است که بیش از ۳هزار و۵۰۰ متر وسعت دارد و مورخان از این مجموعه به عنوان، آتشکده، معبد، کاخ و مرکز برگزاری جشن ها و مراسم های مذهبی و ملی، عمارت و منزل ییلاقی و قبرستان یاد کرده اند که در دوره های باستان و دوره اسلامی مورد استفاده بوده است.