کوه کرکس جزو رشته کوه‌های مرکزی ایران هست که بین استان‌های اصفهان و مرکزی مشترکه. نیمی از سال این رشته کوه پوشیده از برفه و کسایی که میخوان کوه‌های این رشته کوه رو فتح کنن بهتره که در فصل‌های گرم این کار رو انجام بدن. چشمه‌ها و رودخونه‌های زیادی بین این کوه‌ها وجود داره. مرتفع‌ترین کوه‌های این رشته کوه کمرسیاه با 3630 ارتفاع، کوه کرگز با 3588 ارتفاع، زیرپل با 3398 ارتفاع، لالی وانب با 3350 ارتفاع، پنجه علی با 3225 ارتفاع، کوه کلنگ با 2248 ارتفاع و مرتفع‌ترین کوه این رشته کوه، کوه کرکس با ارتفاع 3908 متره. درباره اینکه چرا این اسم کرکس رو انتخاب کردن چند داستان جالب هست. یکی این که شاه اسماعیل کرکسی داشته و یه روز میخواسته جام آبی رو بخوره که توش زهر بوده، این کرکس میاد و میزنه زیر جام و اون رو میریزه. شاه عباس هم عصبانی میشه و اون کرکس بیچاره رو میگیره میکشه، بعد جریان رو میفهمه و پشیمون میشه. از اون روز به بعد اسم این کوه رو کرکس میذارن. البته یه داستان دیگه هم هست که واقعی‌تره و طبق اون کرکس محبوب شاه عباس یا همون لوند در جنگی با یه عقاب زخمی و کشته میشه. خلاصه اینکه بعد از اون یه آرامگاه واسه اون کرکس ساخته میشه که الان بهش میگن گنبد باز شکاری. حدس زده میشه مصالح این بنا رو اون زمان با بز کوهی جا به جا میکردن. حیوانات وحشی زیادی مثل کل و بز، قوچ و میش وحشی، آهو، گراز (خوک وحشی)، گرگ، شغال، کفتار، گربه وحشی، پلنگ، تشی و پایکا ( نوعی موش صحرایی) در کوه کرکس زندگی میکنن.